familie van Willem van Kessel en Drieka Dortmans
Deze week op 4 en 5 mei gedenken we de doden uit veel oorlogen en vieren we de vrijheid. 70 jaar geleden eindigde na 5 jaar de tweede wereldoorlog. In Vorstenbosch was de oorlog vooral de bezetting, schaarse producten, de vele onderduikers en kinderen die kwamen aansterken uit de randstad, de angst. Gevechtshandelingen waren er niet. Rondom de bevrijding eind 1944 waren ze wel duidelijk hoorbaar en zichtbaar. Nederland telt in de tweede wereldoorlog ongeveer 30.000 burgerslachtoffers. Een van die slachtoffers was de Vorstenbosschenaar Willem van Kessel.
Uit de hoogmis
Vorstenbosch was al 5 maanden bevrijd maar de oorlog was boven de rivieren nog niet ten einde. Op zondag 18 februari 1945 liep Willem van Kessel zoals meestal te voet vanaf zijn woning Heisewal 2 (tussen Vorstenbosch en Dinther) naar de hoogmis van tien uur in Vorstenbosch. Hij voelde zich sociaal en kerkelijk meer betrokken bij Vorstenbosch dan bij de parochie Dinther waar hij en zijn familie officieel deel van uitmaakten. Na de heilige mis werd er bij de kerk wat gebuurt en een sigaar opgestoken. Zo ook deze zondag. Na afloop van de conversatie stapte Willem weer te voet op weg om in de dikke mist van die dag naar huis te lopen. Hij koos als terugweg het karrenspoor met fietspad door het veld. De zandweg begon bij de familie Van de Velden aan de Kampweg en liep langs de boerderij van Hendrikus (Driek) Zomers en kwam uit bij Louis (Wieske) van den Heuvel.
Door V1 getroffen
Zijn plan was om de Oude Beemdse weg over te steken en over de brede zandweg door de Dintherse bossen zijn boerderij aan de Heisewal te bereiken. Maar voor hij de Oude Beemseweg bereikte werd hij geveld door inslaand en ontploffend oorlogstuig. Hij heeft de V1 (vliegende bom) wellicht horen aankomen en het motorgeluid horen stoppen. Door de mist heeft hij het gevaarte niet gezien. Het gebeurde enige honderden meters vóór de boerderij van Louis van den Heuvel, waar de V1 ongeveer vijftig meter van hem vandaan ontplofte en een groot gat in de grond sloeg. De zonen van van den Heuvel en Zomers snelden toe, maar konden de zwaargewonde man niet helpen. Zij waarschuwden het gezin en de geneeskundige hulp. Zijn dochter Bertha snelde als eerste van het gezin toe en vond haar vader zwaar gewond op de grond liggen. Een uur later bracht een militaire jeep, een Rode Kruisvlag voerend, hem op een brancard over de slechte zandwegen naar het ziekenhuis in Veghel. Bertha vergezelde haar vader in de jeep. Helaas overleed Willem tijdens de rit naar Veghel.
Laatste wandeling van Willem van Kessel
Jeugdherinnering
Arnold van Hout (Veghel), destijds 10 jaar en wonende aan de Kampweg schreef in een van zijn verhalen met herinneringen aan de oorlogstijd het volgende.
Het is zondag. Ik dien mee de hoogmis. We zitten op de altaartreden richting de preekstoel omdat de pastoor met zijn preek is begonnen. Plots is er het indringende geluid van een V1. Ineens is er onrust onder de kerkgangers. De motor van de V-1 hapert, even horen we niets en dan is er weer het gebrom. De pastoor zegt tegen de mensen: “ga allemaal rustig naar huis, de mis is geëindigd”. In een oogwenk is iedereen uit de kerk verdwenen. Op weg naar huis horen we al vertellen dat er een V1 gevallen is ergens tussen Vorstenbosch en Dinther. Willem van Kessel, die in de hei woont en met de fiets van de vroegmis onderweg is naar huis, is door de bom dodelijk getroffen. Hij is het enige oorlogsslachtoffer van Vorstenbosch. Door toedoen van heel geleerde mensen, die van kleinsaf altijd hebben gestudeerd, komt Willem van Kessel, een mens zonder kwaad en van de kerk op weg naar huis, aan zijn einde. Het kan met mensen raar lopen.
Willem van Kessel
Bidprentje
Familie van Kessel
Willem (geboren Lambertus Wilhelmus) van Kessel is als oudste van 8 zonen geboren op de Heuvel. Dorus van Kessel en Johanna van Dijk waren zijn ouders. Omstreeks 1899 verhuisde het gezin naar Kapelstraat 11. Willem verhuisde na zijn trouwen in 1910 naar Dinther. Op de Heisewal kreeg hij drie dochters en twee zonen. Willem overleed op 18 februari 1945 op 66 jarige leeftijd.
Bronnen www.bevrijdinghdl.nl, Arnold van Hout Veghel, Oude woonplekken Cor Ottenheim, Bidprentjes NistelVorst, Bewerking Frank Geenen
Heft u aanvullingen? Reageer gerust via onderstaand reactieformulier.
Afgelopen week vierde de regio dat ze 80 jaar geleden van de Duitse bezetter werd bevrijd. Met de start van Operatie Market Garden op 17 september werd die bevrijdingsactie in gang gezet. De gemeente Nistelrode werd ruim een week later officieel bevrijd. De week na 17 september was voor Vorstenbosschenaren wellicht een week waarin ze…
We hebben vlak bij huis een uniek natuurgebied, de Bedafse Bergen. Je kunt er prachtig wandelen en genieten van de rust en het landschap met zandverstuivingen, heide, bossen en omliggende weide- en akkerlanden. We hebben dit natuurgebied in oorsprong te danken aan ingrijpen van de mens. De Bedafse Bergen zijn akkerrandwallen ten noorden van het…
Tussen globaal 1870 en 1970 kozen zeker 82 jongeren uit Vorstenbosch (geboren en/of getogen) voor een religieus beroep. Zij traden in bij een kloosterorde en gingen werken als pastoor in een parochie of als broeder of zuster in het onderwijs of de zorg. Een aantal werd als missionaris uitgezonden. Zij waren jarenlang actief in Afrika,…
Het postcodegebied 5476 Vorstenbosch groeide in 2023 van 1842 naar 1873 inwoners, aldus Het Brabants Dagblad n.a.v. publicatie van CBS cijfers. Dat is een groei van 1,6%. Daarmee is Vorstenbosch relatief de grootste groeier binnen de gemeente waar het aantal inwoners met 0,79% toenam. In Loosbroek nam het aantal inwoners af. In Nistelrode nam het…
Op 94 jarige leeftijd is in haar woonplaats Baarn op 4 februari Hélène Petter-Egger overleden. Als Leentje Bakker woonde ze van medio 1944 tot mei 1945 in Vorstenbosch. Ze kon het joodse meisje aan deportatie naar een vernietigingskamp ontsnappen. In 2017 was ze in Vorstenbosch bij een postume uitreiking van een Yad Vashem onderscheiding aan…
1 reactie
Marie van den Heuvel-van Grunsven sprak mij aan over dit verhaal.
Zij zei dat ze op de plek waar zij eerst woonde (nu plek Piet Brouwers) tijdens de bouw van de schuur stuitte op de inslagkrater. Het grote gat was geheel dicht gegooid met zwart “klap” zand. Daar konden ze niet verder op bouwen omdat er geen goede fundering mogelijk was.
Op het kaartje ligt de precieze plek rechts van het pijltje, in de midden van het groene bos/heide veld.