De wieg van oud pastoor Johan van Kessel stond op de Dintherse Hoek. Als zoon van Piet van Kessel en Bertha van der Heijden was hij ook een van vijf in het gezin die koos voor een religieus leven, en een van de vele Vorstenbossche jongeren die globaal in de periode 1870-1970 priester, pastoor, missionaris of kloosterling werden. Afgelopen zondag overleed hij op 92 jarige leeftijd in Helmond.
In Memoriam J.L. van Kessel
(onderstaand artikel van www.damiaanhelmond.nl)
Vier broers waren al geestelijke, hij werd nummer vijf. “Je had destijds godsdienstige gezinnen en heel godsdienstige gezinnen. Dat van ons was heel godsdienstig”, aldus Jo van Kessel die zondag 25 juni 2023 overleed. Pastoor van Kessel werd 92 jaar.
Van Kessel komt uit een boerengezin, met elf jongens en twee meisjes. “Wonend in de gemeente Dinther maar behorend tot de parochie Vorstenbosch. De pastoor daarvan was zo’n vaderlijke, prettige mens. De eenvoud zelve.”
Het gaf Jo de inspiratie om het geloof te gaan dienen. Nou was dat ook wel een gebruikelijke weg op het door paters geleide gymnasium waar hij zijn middelbare schooltijd doorbracht. “De geest der Norbertijnen zweefde daar rond. De helft van de leerlingen koos voor het priesterschap. Daar viel trouwens later de helft van af.”
Priesterwijding
Van Kessel bleef de roeping trouw. Na het klein seminarie en het groot seminarie volgde in 1957 de priesterwijding. Het was een vruchtbaar jaar. Aan priesters nog geen gebrek. Met Van Kessel werden nog vijftien nieuwe geestelijken gewijd. “Ze wisten met mij geen raad. Uiteindelijk vonden ze een plek in Reusel. Dat groeide sterk en daar was maar één kapelaan.”De opleiding was traditioneel, onder de tucht van de Heilige Stoel. “Je kon geen knipoog geven zonder dat Rome het wist. Toen kwam bisschop Bekkers, een vrije geest. Ik was er blij mee. Wij werden in de parochie gezet tussen de mensen in de moderne wereld. Daar moet je dan wel mee om kunnen gaan.”
Toog
In Reusel ondervond Van Kessel nog het gezag dat de kerk genoot. “Ik geneerde me er soms voor. Als ik als jonge man in toog op de fiets door het dorp reed, stonden oudere mensen die in de tuin zaten, voor mij op. Bij huisbezoeken zette men de beste stoel voor me klaar.”
De toog heeft hij niet lang gedragen. „Ik kocht een bromfiets en het gewaad kwam steeds tussen de ketting. Uit met dat ding. Ik voelde me prettiger in een normaal pak.”
Na Reusel volgde veertien jaar Eindhoven. Daar stond de pastoor niet op een voetstuk. “Ik had meer vrijheid, was één van hen. Toen ik bij een een huisbezoek mijn fiets tegen een hek plaatste, kreeg ik direct commentaar van voetballende jongens.”
Scouting
Hij ging jaarlijks met de scouting mee op kamp. “Hartstikke leuk om met de jeugd te ravotten.” Was het geen gemis dat hij zelf geen vader kon worden? “Natuurlijk, je blijft mens, je blijft een man. Op een zeker moment maak je een keuze. Dit is de prijs die je daarvoor betaalt.”
Van Kessel werd lid van tennisclub De Doornakkers. Daar heeft hij tot zijn zeventigste gespeeld. “Ik moest eigenlijk een lange broek aan. Dat vond ik niks. Daarin kun je niet tennissen.”
In 1976 kwam Stiphout vrij en dat leek hem wel wat. “Twee broers zaten in de missie, ik hield het graag dichter bij huis. Het voelde hier meteen goed.” In die goeie Stippense grond wordt pastoor van Kessel zondag begraven. Om 15 uur is de uitvaartdienst in de sint Trudokerk. Zaterdag 1 juli kan iedereen van de pastoor afscheid nemen in de Trudokerk. Daar ligt hij van 16-19 uur opgebaard. Wij danken pastoor van Kessel voor zijn tomeloze inzet voor Stiphout!